John Maynard Keynes: The Man Who Transformed the Economic World | Britse econoom John Maynard Keynes is een van de grondleggers van de moderne macro-economische wereld theorie en algemeen beschouwd als een van de drie belangrijkste economen aller tijden, samen met Adam Smith en Karl Marx. Zijn ideeën schokten het dominante raamwerk van de klassieke economie op en bleven vele decennia later het economische en fiscale beleid van de westerse overheden beïnvloeden. De kern van Keynes 'opvattin

Sleutelthema's en -principes

Keynes 'baanbrekende werk, generaal Theorie van Werk, Interesse en Geld, gepubliceerd in 1936, verwoordde wat later bekend zou worden als de basis voor de moderne macro-economie. Het betwistte de gevestigde consensus in die tijd, namelijk dat een economie zichzelf vanzelf weer volledig in dienst zal nemen na een periode van recessie. Een van de belangrijkste principes waarvan Keynes theoretiseerde, was dat besparingen en investeringen onafhankelijk van elkaar worden bepaald - spaartegoeden worden bepaald door de neiging van een samenleving om te consumeren en investeringen met een verwacht rendement ten opzichte van de rentetarieven. Hij geloofde ook dat het inkomen van een natie het totaal van zijn consumptie en investering is. Tijdens een recessie kan dit mogelijk een oneindige spiraal creëren, omdat bedrijven minder investeren, banen verloren gaan, consumenten minder uitgeven, bedrijven nog minder reden hebben om te investeren, enzovoort. Daarom, in een periode van werkloosheid en een afgenomen productie, kunnen deze twee problemen het beste worden opgelost door het bedrag dat wordt besteed aan investeringen en consumptie te verhogen. Volgens Keynes komt daar de regering. Hij betoogde dat het de verantwoordelijkheid van de overheid was om een ​​stap te zetten in en gebruik de vele tools die beschikbaar zijn om investeringen en consumptie te stimuleren. Dit betekende dat regeringen tijdens moeilijke tijden tekort moesten uitgeven om activiteiten te stimuleren. Dit zou dan ook leiden tot beleid zoals het verlagen van de langetermijnrente, openbare werken, infrastructuuruitgaven en dergelijke. De implicatie dat tekorten een goede zaak voor de economie kunnen zijn was op dat moment vrij revolutionair. Veel mensen merken de invloed van Keynes op het New Deal-beleid van Roosevelt, maar dit is enigszins betwist over de mate van zijn feitelijke invloed op het beleid van die divisie. tijd. Wat breder erkend wordt als significant is de acceptatie van zijn theorieën tegen het einde van de depressie en de adoptie van Keynesiaanse economie als de facto Amerikaans beleid in de toekomst.

Bretton Woods, Wereldbank en IMF De bijdragen van John Maynard Keynes eindigde hier niet. Toen de Tweede Wereldoorlog begon af te brokkelen, speelde hij een belangrijke rol in de Bretton Woods-onderhandelingen in 1944. Samen met anderen pleitte Keynes voor de oprichting van een centrale bank van de wereld en een internationale instantie voor valutaregulering. Keynes speelde een belangrijke rol in het vormingsproces van de lichamen, die later de vorm zouden aannemen van de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds. Hij staat ook bekend om wat werd beschouwd als een meer ingrijpend voorstel van een wereldreservevaluta. In zijn voorstel stelde Keynes voor om de 'Bancor' te gebruiken als wereldreservevaluta. De Bancor zou worden vastgesteld op 30 grondstoffen en zou de stabilisatie van grondstoffenprijzen stimuleren en een handelsbalans bereiken door belasting van lopende rekeningen te belasten. Hoewel dit concept niet is aangenomen, heeft het tot de dag van vandaag regelmatig nieuwe discussies gehad.

Heropleving